Door voor eens en voor altijd korte metten te maken met het idee van de rationeel calculerende mens opende dit (sneller) de voorbije decennia mee de deuren voor nieuwe economische modellen zoals Happiness Economics, Regenerative economic, beyond growth of Sufficiency Economics. Deze stromingen zijn dus wat schatplichtig aan Kahneman. Maar evengoed vele marketeers … .
Want de Homo Economicus was (en is nog) te veel de olie van het neoklassieke en neoliberale denken. Kahneman's onderzoekswerk en boeken als “Ons feilbaar denken” (over het gebrekkige beoordelingsvermogen van mensen bij onzekerheid) hielpen om de illusie van de markt als mechanisme voor het oplossen van alle economische problemen te doorprikken.
Het hielp voor mij richting een meer holistische kijk op economische vraagstukken. Die vertrekt vanuit de idee dat mensen veel genuanceerdere visies hebben op 'een goed levene dan het oude homo economicus model doet vermoeden. Dat ze bijvoorbeeld streven naar een intieme relaties, een goede gezondheid, een gevoel van gemeenschap, toegang tot kennis en (bevrijde) tijd. En dat ze gemotiveerd worden door autonomie, altruïsme en maatschappelijke impact in plaats van een louter financiële beloning.
Iets wat de jonge generaties zelfs lijken te versterken. Al klinkt dat in onze bubbel soms zo logisch.
Een kritiek op z'n werk was dan weer dat dit een stuk minder relevant zijn voor niet-westerse contexten.
In een wereld waarin klassieke economische modellen vaak tekortschieten in het bestrijden van sociale en ecologische uitdagingen, konden de principes van Behavioural Economics mee een nieuwe weg banen. Thx for that!
Hij werd 90.
