Van de perfecte redder naar de kwetsbare leider
Ik zie het gebeuren bij de vele directeurs waarmee ik werk, ik zag het bij mezelf: ik ging ik de wereld – of toch minstens “de organisatie” – redden. Van op mijn stoel zag ik heel goed wat er moest gebeuren. Alleen... Ik kreeg het niet overgebracht en de goed bedoelde adviezen werden niet gevolgd.
Ik ging daardoor nóg harder werken. Zowel de relationele boog als mijn draagkracht kwamen behoorlijk onder spanning waardoor ik wel eens uit mijn sloffen schoot en ik te horen kreeg: “Wat je zegt is waar, maar hoe je het zegt…”. SOS -communicatie.
Dat deed pijn, veel pijn. Het is ook het punt waarop ik dacht dat leidinggeven niet voor mij was weggelegd en ik doodmoe de handdoek in de ring wilde gooien...
Tot, ik mijn strijd en zoektocht durfde kenbaar maken aan de mensen om mij heen. Tot ik durfde kwetsbaar zijn. Tot ik naar een coach stapte die me leerde om wat ik zag en ervaarde over te brengen. Zo werden mijn collega’s ook deel van mijn proces en ontstond er een samen zoeken en samen werken.
Hoe harder we als leidinggevenden ons best doen in héél goed bedoeld gedrag, het schiet zijn doel voorbij als we onszelf niet toestaan om te struikelen, te falen en open te staan voor feedback. Om dat te kunnen hebben we eerst en ook goed voor onszelf te zorgen door regelmatig steun te zoeken en ons kwetsbaar op te stellen. Alleen zo durven we eerlijk in de spiegel kijken en onze sterke en zwakke punten onder de loep nemen, feedback ook echt ontvangen en er iets mee doen. Wanneer je dat ontspannen kan doen word je jou ervan bewust hoe je gedrag en beslissingen anderen beïnvloeden.
Dit zelfbewustzijn en je openheid voor feedback geeft je kansen om te groeien. Voor anderen maakt het jou ook heel authentiek. Het mógen groeien haalt ook de druk van de ketel.
Hoe doe je dat?
- Accepteren dat het werk nooit af is, hoeveel uren of hoe hard je ook werkt. Rust is nodig om zelfbewust te kunnen zijn.
- Beseffen dat je altijd nog iets kan én mag leren: dat een versie 1.0 een 2.0 kan worden àls je eerst die 1.0 mag schrijven en van de feedback van anderen kan leren.
- Als leider open omgaan met jouw groeipunten, geeft anderen de mogelijkheid zichzelf te herkennen en daardoor ook te groeien. Je zal ervaren dat er net méér verbinding en mogelijkheden ontstaan.
Een organisatie leiden is een tocht die je samen onderneemt. Jouw persoonlijk leiderschap en groeipad toont de weg voor het leiderschap van anderen, en dus de organisatie.
"Je laat jezelf niet in de kofferbak van je auto al je naar het werk gaat"
Als je op Google op zoek gaat naar een definitie van authentiek leiderschap zal je lezen dat authentieke leiders integer en moedig zijn om te handelen volgens hun waarden, ook als dat tegen de stroom in gaat of moeilijk is. Dit betekent dat je je blootstelt aan kritiek of afwijzing.
Gemakkelijk gezegd hoor. Zo zie ik dat veel jong-leidinggevenden het vooral “heel goed” doen en graag gezien willen worden. Daarom passen ze hun gedrag en beslissingen aan om leuk te worden gevonden in het team. Op korte termijn levert dat veel op. Maar daardoor verliezen leidinggevenden helaas op lange termijn betrouwbaarheid én zichzelf, want iets waar je niet écht in gelooft, hou je niet vol. Een leider die niet betrouwbaar is zal je ook niet volgen.
Authentieke leiders doen wat ze zeggen en zeggen wat ze doen, ondanks de moeilijkheden. Ze genieten respect, niet omwille van hun positie of omdat er altijd consensus is, maar omwille van hun integriteit en echtheid. Enkel zo maken ze een diepere connectie met hun team mogelijk, ook en vooral wanneer het even moeilijk gaat.
Maar, hoe doe je dat dan?
- Creëer de rust die nodig is: om te voelen waar er een verschil is tussen wat je doet en waar je in gelooft: Momenten van zelfreflectie – zoals aan het einde van de dag of na een belangrijke meeting – zijn een goed begin. Onderzoek waar en in welke behoefte je juist geraakt werd. Doe je dat frequenter zal het steeds duidelijker worden voor jezelf wanneer je gedrag stelt om te pleasen en waar je kan bijsturen.
- Oefen op verbindend en transparant communiceren: wees empathisch, luister eerst en zorg dat je de ander echt begrijpt. Spreek vanuit gemeenschappelijke belangen en waarden en benoem die ook. Duidt aan tot waar je het eens bent en vanaf waar je verschilt. Oefen op verbindend blijven communiceren, ook als je mening sterk wordt aangevallen. Leer je eigen behoeftes kenbaar maken. Een goede voorbereiding kan hierbij helpen. Laat je uitdagen door verschillende mensen om je heen en blijf oefenen. Tot vervelens toe én voor de spiegel.
- Doe wat je zegt en zeg wat je doet: maak dat vooraf duidelijk en maak geen beloftes die je niet kan waarmaken. Koop tijd door terug te komen op vragen als je niet meteen een antwoord hebt.
- Oefen op het vinden van consent en evalueer: vraag toestemming om iets te proberen, ook al zijn jullie het niet helemaal eens. Zorg dat de ander zich gehoord voelt in zijn bezwaren. Plan evaluatiemomenten waarin bijgestuurd wordt. Dat zorgt ervoor dat mensen meer veiligheid ervaren én dat jij leert. En durf fouten dan ook toegeven.
- Leer spanning kanaliseren. Leer opmerken waar je spanning ervaart, wat je triggers zijn en vindt andere manieren van kanaliseren tijdens de meeting: door je bijvoorbeeld bewust te zijn van je ademhaling of je spanning zelfs te benoemen. Oefen daarop.
Tenslotte, durf het ook eens níet te weten. Samen moeilijkheden door ploeteren creëert verbinding, groeipotentieel en duurzame verandering voor iedereen.
Over op reis gaan met echte foto's
Authentiek leiderschap is een reis en geen bestemming. Het is een uitnodiging om je innerlijk kompas goed te leren kennen. Goed leiderschap begint bij een goede leiding van jezelf.
"Poseren voor de foto creëert een façade. De ware schoonheid in een foto onthult “hoe het echt is”: imperfect. Wees je authentieke zelf en elke foto zal een krachtig verhaal vertellen en een kostbare herinnering worden aan je unieke reis."
De mooiste plekjes vind je trouwens niet op de meest begane paden.
Ga je mee op pad?
