Ik vertelde eerder op sociale media al af en toe over ons organisatie-en teamsysteem. Over hoe het spanningsveld tussen mannelijke en vrouwelijke energie, animus en anima, bij ons, en in vele organisaties speelt. De ogenschijnlijk tegengestelde krachten van daadkracht en draagkracht die complementair zijn, elkaar nodig hebben. En die elkaar versterken als ze met elkaar in verbinding mogen staan. Ook in ons als mens is het van belang om de anima en animus met elkaar te verbinden, te integreren.
Gezonde animus
Ik voel de animus in mezelf steeds gezonder en sterker worden. Ik neem elke dag tientallen keuzes, concentreer me, bereken en grijp mijn kansen, reageer krachtig om mijn doelen te bereiken.
Ik was altijd goed in vinden wat verborgen lag, creatieve impulsen genoeg. Maar nu ben ik beter in het bundelen van mijn krachten en die van anderen. Me te richten op het gewenste resultaat en alles te ondernemen om dit te behalen. Om te kunnen scheppen moet je kunnen reageren. Kiezen uit honderden mogelijkheden van denken, voelen, handelen die in ons opkomen. En deze samen te voegen tot een unieke respons, uiting of boodschap die gewicht, vuur en betekenis heeft.
Het kan niet altijd vloed zijn
Iets van jezelf 'in de wereld zetten', verloopt in fases. Het kan niet altijd vloed zijn.
Wat ik geleerd heb is steeds opnieuw te beginnen. Bouwen en creëren is geen lineair proces. Maar tijd maken voor mezelf en mijn creatieve processen. En nooit op te geven, maar me even over te geven aan de fases van eb en vloed. Aan wroeten, niet weten en chaos in het hoofd.
Wat ik ook geleerd heb is mijn tijd niet te verknoeien aan mensen die mijn ‘kunst’ niet steunen. Een deel van mijn ‘kunst’, naast holistisch denken en voelen in de zoektocht naar inzicht en waarheid om op te bouwen (yang of animus energie), is: warmte (jin of anima energie). Warmte is iets raadselachtigs, het geneest ons op een of andere manier en brengt ons tot leven. Warmte maakt dingen los die te strak zijn, het bevordert doorstroming.
Die warmte richt ik ook op mezelf :-)
Ode aan geen grenzen
Dus hier doe ik dus ook een ode aan geen grenzen. Geen grenzen aan de creativiteit en aan de warmte. Wat als we van organisaties een plek maken waar ideeën (yang of animus energie) warmte en voedsel (jin of anima) krijgen. Waar we elkaars creatieve leven een warm hart toedragen.
Elkaar helpen om andere soorten grenzen te zetten, zeker. Omdat menselijke energie ook iets kostbaars is en niet nodeloos verspilt mag worden. Bijgetankt moet worden ook. Omdat teamenergie best zoveel mogelijk convergeert, gebundeld geraakt, om samen aan een gezamenlijke missie te bouwen.
Maar laat ons alsjeblief geen grenzen zetten op onze menselijke creativiteit, vooral niet als dit vanuit een diepere plek komt, vanuit bezieling komt.
Doe je mee?
We zien in organisaties vaak dit spanningsveld en we willen er wat mee. Daarom zijn we in volle ontwikkeling van een leiderschapstraject waar je zelf als leider ook kan onderzoeken welke dynamieken in jouw organisatie, team en jezelf ziet en voelt. Interesse? Mail aurelie.decock@s-l-impact.com of bart.debleser@s-l-impact.com
